توسعه بنادر و شهرهای بندری در سواحل مکران عامل توسعه جنوب شرق کشور

کرانه های دریای عمان در بخش ایرانی آن که عموما به نام کرانه های مکران شهرت دارد، از میناب بندر عباس در تنگه هرمز تا خلیج گواتر در مرز پاکستان را شامل می شود. این بخش که دارای جلگه های ساحل ی با پهنا ی متفاوت است، از جهات بندرگاهی، صیادی، کشاورزی، گردشگری، مواد معدنی، اکولوژیکی و ژیوپلیتیکی حایز اهمیت می باشد. از مجموع 26 بندر سواحل مکران، تنها چابهار با داشتن چهار اسکله جهت پهلو گرفتن کشتی های بزرگ و عمق مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و این بندر دارای راه های ارتباطی آسفالته به سمت زاهدان و ایرانشهر و جاسک می باشد . در واقع ، سواحل جنوب کشور سواحل مکران کلید توسعه شرق کشور هستند. توجه به امر توسعه فیزیکی وکمی مناطق آزاد هم در ا یجاد اشتغال تاثیر داشته و هم سبب جذب جمعیت بومی منطقه شده و از طرف دیگر، تمرکز جمعیت را به همراه خواهد داشت . استراتژی توسعه محور جنوب شرق به عنوان یکی از مهمترین استراتژی های توسعه کشور، در صورت استفاده از فرصت ها و ظرفیت های مکانی سواحل، می تواند روند توسعه همه جانبه استان های همجوار را نیز تس ریع کند . این پژوهش از نظر هدف، از نوع علمی کاربردی و بر اساس ماهیت و روش به صورت توصیفی تحلیلی بوده و برا ی جمع آور ی و نگارش مطالب این پژوهش بیشتر از منابع کتابخانه ای، اسنادی، میدانی و اینترنتی استفاده شده که با شناسایی امکانات و توانمندی های منطقه، به راهکار های مناسب جهت ارتقای بنادر و ترانزیت و توسعه شهر های ساحلی و بندری منطقه که زمینه امنیت و توسعه شرق کشور هستند، پرداخته شده است.

Keywords:

ژیوپلیتیک , ترانزیت سرزمین ملی , شهرهای بندری , سواحل مکران