اثر بخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر پرخاشگری در سن نوجوانی

پژوهش حاضربا هدف مطالعه ی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش پرخاشگری دانشآموزان پسر متوسطهدوره ی اول شهر یزد که در سال تحصیلی 1395- 1396 مشغول به تحصیل بوده اند صورت گرفت. روش مطالعه شبه آزمایشیبا طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور نمونه این پژوهش با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای به این صورت که از بین نواحی 1 و 2 آموزش وپرورش شهر یزد، ناحیه 2 بطور تصادفی انتخاب شد.سپس پرسشنامهپرخاشگری باس و پری (AQ) اجرا و تعداد 30 دانشآموز که نمره بالاتری را گرفته بودند انتخاب شدند و بطور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 7 جلسه ی 120 دقیقه ای تحت آموزش برنامه ی آموزش ذهن آگاهیقرار گرفتند و گروه کنترل برنامه عادی خود را ادامه دادند. آزمودنی های هر دو گروه قبل و بعد از برنامه آموزشی پرسشنامهپرخاشگری را کامل کردند. در این پژوهش برای تحلیل نتایج از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و تحلیل کواریانس چندگانه(MANCOVA) استفاده شده است. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر کاهش پرخاشگریدانش آموزان تاثیردارد. همچنین یافته های پژوهش نشان میدهد که دو گروه آزمایش و گواه از لحاظ نمرات همه ابعاد پرخاشگری(فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت) دارای تفاوت معنی داری هستند. بنابراین آموزش مبتنی بر Act توانسته است همه ابعادپرخاشگری دانش آموزان را کاهش دهد.

Keywords:

آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد , پرخاشگری , نوجوانی