بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس خود تنظیمی و رابطه آن با خودناتوان سازی و انگیزش تحصیلی در دانش آموزان دختر دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روان سنجی خودتنظیمی و رابطه آن با خود ناتوان سازی و انگیزش تحصیلیدر دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران که در سال تحصیلی 95-94 مشغول تحصیل بوده اند صورتگرفت. نمونه تحقیق شامل 300 دانش آموز دختر دوره متوسطه شهر تهران بود که به روش نمونه گیری تصادفی ازمدارس تهران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از: پرسش نامه خود تنظیمی بوفارد و پرسش نامه خود ناتوانسازی (SHS) جونز رو دوالت و پرسش نامه انگیزش تحصیلی (AMS) استفاده گردید. ابزارهای مورد استفاده ازاعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردارند. تحقیق مورد نظر از نوع همبستگی است و از همبستگی پیرسیون برای بررسیرابطه بین متغیرهای استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که مقیاس خودتنظیمی از ویژگی های روان سنجیخوبی برخوردار می باشد بین خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی رابطه همبستگی مثبت و درصد پایین وجود دارد.(P<0/01) ضریب همبستگی معنادار است. و قابلیت تعمیم به جامعه آماری را دارد. بین خود تنظیمی و خودناتوانسازی همبستگی منفی وجود دارد و با توجه به سطح معناداری (P> 0/05) هه این ضریب همبستگی معنادار نبوده وقابلیت تعمیم به جامعه آماری ندارد.

Keywords:

خودتنظیمی , خودناتوان سازی , انگیزش تحصییی