نقش واسطه ای شادکامی در رابطه با ویژگی های شخصیتی و عملکرد تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش واسطه ای شادکامی در تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم بیضا انجام شده است.به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آناز روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بیضا در سال 96 -1395 به تعداد 100 نفر می باشد که با توجه به کم بودن حجم نمونه از روش سرشماری استفاده گردید. ابزار اندازه گیری دراین تحقیق پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام وتیلور (1999)، شادکامی آکسفورد (1987) و ویژگی های شخصیت نیو (1985)بین دانش آموزان توزیع و جمع آوری گردیدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازآمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) واستنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل مسیر با استفاده از روش بارون و کنی) از نرم افزار spssاستفاده شد.یافته ها نشان داد بین ویژگی های شخصیتی با عملکرد تحصیلی و شادکامی رابطه معناداری وجود دارد اما بینشادکامی و عملکرد تحصیلی رابطه معنادار وجود ندارد و نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که شادکامی نقش واسطه در رابطه باویژگی های شخصیتی و عملکرد تحصیلی ایفا نمی کند.

Keywords:

عملکرد تحصیلی , شادکامی , ویژگی های شخصیتی