تعیین محل و شدت آسیب در خرپاها با استفاده از روش انرژی کرنشی مودال

در این تحقیق کارایی روش انرژی کرنشی مودال برای تشخیص آسیب در خرپاهای دو بعدی مورد ارزیابی قرار می گیرد. آسیب به عنوان یک کاهش موضعی و یکنواخت در سختی سازه مدل می شود، که باعث تغییر در پارامترهای مودال سازه و همچنین پارامترهای وابسته به آن از جمله انرژی کرنشی مودال ذخیره شده در سازه می گردد. روش پیشنهادی برای تشخیص آسیب در خرپاها شامل دو مرحله خواهد بود. در مرحله اول، یک شاخص مبتنی بر انرژی کرنشی مودال معرفی شده است تا محل دقیق آسیب مشخص گردد. در این گام انرژی کرنشی مودال با استفاده از نتایج آنالیز مودال مدل اجزاء محدود سازه محاسبه می شود. در مرحله دوم، شدت آسیب وارده از طریق یک بهینه سازی توسط الگوریتم ژنتیک و با استفاده از خروجی های مرحله اول، ارزیابی می شود. این روش بر روی یک خرپای دوبعدی با 21 المان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج نشان می دهد که از ترکیب شاخص آسیب انرژی کرنشی مودال و الگوریتم ژنتیک می توان به عنوان ابزار قابل اعتمادی برای شناسایی دقیق آسیب های چندتایی استفاده کرد.

Keywords:

تشخیص آسیب در سازه ها , انرژی کرنشی مودال , آنالیز مودال , الگوریتم ژنتیک , خرپا