ضرورت برخورداری از نگاه، نگرش و منش اخلاقی و نقش آن در تعالی سازمان

اخلاق یعنی تعالی همه جانبه و منجمله تعالی علمی و دانشی، افلاطون اخلاق را مترادف دانستن، فهمیدن و دانش؛ و بی اخلاقی و بداخلاقی را بسان ناآگاهی و نافهمی مطرح و می گفت: اگر کسی غیراخلاقی عمل می کند ناشی از ندانستن و ناآگاهی اوست، وی بر این عقیده بود که به خاطر این در پیدانستن هستیم که بتوانیم خوب به انجام برسانیم (کارها را)، و بهمین لحاظ است که همیشه و در همه جا کار خوب مورد تقدیر و کار بدون ثمر و غیر مفید نه تنها غیرقابل تقدیر که بعضا با تنبیه نیز همراه است اگر نظریات افلاظون را بپذیریم، پس اخلاق یعنی تعالی و تعالی و اخلاقی حرکت کردن یعنی خوب و مفید کارکردن و کارخوب و مفید آنستکه برمبنای آگاهی صورت پذیرد و کاریکه براساس آگاهی و درایت انجام گیرد طبعا پرثمرتر است، بنابراین، اخلاق یعنی پرثمر بودن، پس هرکس مطلع تر باشد، پرثمرتر است و هرکس ثمره رسانی اش برپایه های اطلاع و آگاهی استوار باشد، اخلاقی تر و نهایتاً متعالی تر خواهد بود. با توجه به آنچه گفتیم آیا بدون توجه به خرد و خردورزی صحبت از اخلاق و فلسفه اخلاق اصولیست؟ و آیا می توان به اندیشه و اندیش ورزی بهایی نداد و منادی اخلاق بود؟ بنابراین وقتی که از اخلاق می گوییم همانا اخلاقی است که برپایه های معرفت انسانی و موازین و اصول اجتماعی - انسانی و در عین حال علمی مبتنی و استوار باشد، زیرا در غیر این صورت با تعریفی جهت دار و یکسویه و به احتمال بسیار قوی تنگ نظرانه مواجه خواهیم بود؛ در این نوشتار در پی آنیم که ضمن پرداختن به مفاهیمی چون اخلاق و وجدان به نظریات متنوعی و بالاخص دیدگاه کانت پرداخته و ضمنا ارتباط فیمابین اخلاق و سازمان را نیز مورد توجه قرار دهیم.

Keywords:

اخلاق , وجدان , منشور اخلاقی , تعالی انسانی