ارزیابی مسکن مهر بعنوان سیاست دولت در زمینه مسکن قابل استطاعت برای اقشار کم درامد (نمونه موردی : شهر بجنورد)

افزایش جمعیت و مهاجرت به شهرها موجب شده است تا مسکن همواره به عنوان یکی از مشکلات اقتصادی و اجتماعی درکشورهای درحال توسعه محسوب شود. تامین سرپناهی که ضمن دارابودن شرایط مناسب کالبدی و فیزیکی، وا جد استانداردهای لازم از نظر تامین سلامت جسمی و روحی، آسایش و امنیت، دسترسی به خدمات و تسهیلات، زیست بوم مناسب و مفرح و هویت بخشی به خانواده باشد، از ضروری ترین نیازهای خانواده ها میباشد . مسکن قابل استطاعت از نیازهای اساسی هر خانوار کم درامد محسوب می گردد از این رو تمامی دولت ها ساخت مسکن ارزان قیمت را از وظایف اصلی خود برمی شمارند. سیاست مسکن مهر که ویژه اقشار کم درآمد جامعه است، یکی از محورهای خدمت رسانی و اقدامات دولت در این رابطه می باشد. به دلیل محدود بودن زمین های مناسب و مشکلات موجود در تهیه آن، اغلب ساخت و سازهای انجام شده (مسکن) با تراکم بالا و در حاشیه شهرها (مسکن مهر بجنورد) صورت می گیرد. با توجه به اینکه متقاضیان مسکن مهر اغلب از اقشار کم درآمد جامعه هستند.این پژوهش در صدد ارزیابی این سیاست مسکن مهر برای اقشار کم درامد در شهرستان بجنورد می باشد در این راستا از روش تحقیق تحلیلی – توصیفی استفاده می شود و برای گرد اوری اطلاعات از روش کتابخانه ای ، اسنادی و همچنین میدانی استفاده خواهد شد.در پایان با توجه به یافته های پژوهش به ارایه راهکار برای بهبود وضعیت مسکن مهر و پاسخ به سوالات و فرضیات پژوهش خواهیم پرداخت.

Keywords:

مسکن , مسکن قابل استطاعت , مسکن مهر , اقشار کم درآمد