طرحی شهری ساختارهای کلان حرکتی شهر مبتنی بر رویکرد انسان مداری و مقیاس انسانی درراستای تقویت گردشگری شهری

در فرایند تعامل میان انسان و شهر ، محیط بصری به مثابه نقطه مشترک این دو ، زمینه ادراک ، شناخت و ارزیابی محیطی شهروندان و بازدید کنندگان را فراهم می آورد.تقویت تصویر ذهنی شهروندان و القای حس مکان و هدایت گری می تواند موجبات ارتقای فرهنگ جامعه و ایجاد امنیت و خوانایی فضای شهری در محور های حرکتی کلان گرددتوجه به انگیزه گردشگران در سفر های درون شهری و مقصد به عنوان یک ضرورت در برنامه ریزی و طراحی شهری از اهمیت خاصی برخوردار است.انتظارات مختلفی از محصول و مبدا و مقصد سفر در شهروندان وجود دارد. حمل و نقل شهری یکی از اصلی ترین زیر بخش های توسعه و طراحی شهری می باشد. شهروندان برای پاسخ گویی به طیفی از نیازهای خود در سفر های شهری از حمل ونقل شهری استفاده می نمایند؛ بنابراین حمل ونقل و گردشگری شهری به یکی از مهم ترین بخش های کیفیت زندگی شهروندان تبدیل شده است. اما با گسترش شهر و شهرنشینی توجه به مبنای انسان محوری شهر نشده و شهرها مبتنی بر حرکت اتومبیل و سوار گردیده ، که این امر باعث ایجاد مسایل و مشکلات حمل ونقلی متعددی گردیده است و تا زمانی که طراحی و توسعه شهری برمبنای حرکت سوار تهیه و اجرا می گردد دستیابی به شهری با مبنای محوریت انسان ، حمل و نقل پاک و پایدار امکان پذیر نخواهد بود. هدف از ارایه ی تحقیق حاضر ارزیابی گردشگری شهری ، وضعیت حمل ونقل درون شهری و در کلان شهرهای بوده است که در آن بزرگراه همت در شهر اصفهان به عنوان نمونه انتخاب شده و نظام موجود حمل و نقل شهر اصفهان و گردشگری شهری و نیازسنجی برای فضای شهری انسان مدار در بزرگراه همت با استفاده تکنیک تحلیل تصویر ذهنی شهروندان و نیاز سنجی فضایی و AHP گروهی و SWOT ، QSPM ، مورد در بررسی بهره گرفته شد. برمبنای نتایج حاصل نیاز به فضاهای گردشگری شهری ، منظری هم خوان با منظره شهری شهر اصفهان در جداره بزرگراه همت ، فضاهای خدماتی مبدا برای سفردرون شهری مورد حاصل گردیده و مناسب ترین ترکیب حمل ونقل برای اصفهان حاصل شد پیاده مداری و حمل نقل عمومی به عنوان گزینه برتر شناخته شده ارایه گردید.

Keywords:

گردشگری شهری , انسان مداری , حمل ونقل پایدار , روش تحلیل سلسله مراتبی گروهی (AHP ) , توسعه پایدار , توسعه پیاده مدار