بررسی عناصر اقلیمی بر معماری شهری (مطالعه موردی: شهر نوشهر)

در پژوهش حاضر تاثیر عناصر اقلیمی بر شیوه معماری شهر نوشهر جهت ارائه طرح احداث واحدهای مسکونی همساز با اقلیم مورد بررسی قرار گرفت تا از شرایط اقلیمی منطقه حداکثر استفاده- جهت آسایش اقلیمی به عمل آید. داده های اقلیمی تحقیق بر اساس سالنامه های آماری 15 ساله نوشهر از سال 1991 تا 2005 میزان بارش، رطوبت، دما وسرعت باد این منطقه بررسی شده است. ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر نوشهر بوده که ابتدا با استفاده از روش کوپن، اقلیم این منطقه طبقه بندی گردیده و آنگاه با استفاده از روش های سایکرومتریک اولگی و گیونی تعیین آسایش حرارتی برای سازه های شهر نوشهر مدلسازی صورت پذیرفت و پیشنهادات کاربردی معماری برای مساکن اینشهر ارائه شد و نیز از نرم افزارهای spss و excel برای تهیه نمودارهای مختلف بهره گرفته شد. در نهایت به این نتیجه رسیده که توجه به جهت گیری ساختمان در جهت محور شرقی غربی جهت محافظت ساختمان از رطوبت و بارش به دلیل اقلیم معتدل و مرطوب نوشهر برای رسیدن به آسایش در طراحی های معماری با اقلیم منطقه ضرورتدارد.

Keywords:

معماری همساز با اقلیم , آسایش حرارتی , اولگی , گیونی , نوشهر