باز زنده سازی کارخانه سیمان ری با تاکید بر اعطای کاربری توسعه پایدار

با رشد سریع شهرها در سال های اخیر، بسیاری از کارخانه های قدیمی رها شده اند یا مورد استفاده نادرست قرار گرفته اند. چگونگی استفاده مجدد و حفظ میراث ساخته شده در کارخانه های قدیمی و ترکیب آنها با فرهنگ جامعه تبدیل به یک مسیله بسیار مهم در طراحی شهری شده است. استفاده مجدد از ساختمان های قدیمی توام با احترام به فرهنگ به طور موثر می تواند باعث حفظ منابع و همچنین اعطای زندگی جدید به ساختمان های قدیمی شود. در اصطلاح شهری به این عمل، حداقل استفاده از منابع برای به دست آوردن حداکثر مزایای اقتصادی و اجتماعی می گویند. این پژوهش با رویکرد کاربردی-کیفی به شیوه توصیفی- تحلیلی و ارجاع به مطالعات انجام شده در خارج و معدود در داخل، اسناد و تصاویر به بازشناسی مفاهیم میراث صنعتی و باز زنده سازی کارخانه سیمان ری پرداخته و راه کارهایی را که در آن فعالیت ها می توانند در قالب بناهای صنعتی به جا مانده گسترش یابند، پایدارتر و حیاتی تر شوند و از این طریق منافع اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی و فرهنگی را برای جامعه به ارمغان بیاورد را مورد بررسی قرار می دهد.

Keywords:

باز زنده سازی , استفاده مجدد , میراث صنعتی , فرهنگ ایرانی