تحلیل پایداری شیروانی های خاکی با استفاده از روش حد بالا و الگواریتم ژنتیک

تحلیل پایداری شیروانیهای طبیعی، ترانشه ها، خاکریزهای مصنوعی و سدهای خاکی از مسایل رایج در پروژه های مهندسی خاک و پی میباشد. تحلیل این مسایل اغلب بر اساس مدلهای دوبعدی و با فرض شرایط کرنش مسطح انجام میگیرد. تحلیل پایداری مستلزم تعیین نیروهای محرک و نیروهای مقاوم است. یکی از نیروهای محرک موثر، وجود آب و نیروی تراوش در توده خاک است و اکثر اوقات از نظر مهندسان ژیوتکنیک مورد بی توجهی واقع می شود که مطالعات گذشته نشان می دهد در پروژه های عمرانی همواره برای مهندسان ایجاد مشکل کرده و از عوامل اصلی ناپایداری شیروانی هاست. لذا در این پژوهش به بررسی پایداری با استفاده از روش حد بالا با استفاده از نرم افزار متلب و الگواریتم ژنتیک پرداخته شده است. در این تحقیق از بلوکهای لایه ای و متقارن با لحاظ انواع خاک ها جهت مدلسازی مکانیزم گسیختگی استفاده شده و به ازای هر نوع خاک در 44 حالت و با لحاظ شیب، وزن مخصوص، ضریب چسبندگی و زاویه اصطکاک مختلف با ارتفاع های 4، 6، 8 و 10 متر در نظر گرفته شده و به ازای تمامی حالات ضریب اطمینان و زاویه سطح لغزش محاسبه گردیده است. طبق نتایج حاصل از تحقیق میزان زاویه گسیختگی شیروانی و ضریب اطمینان سطح گسیختگی با افزایش شیب به ترتیب افزایش و کاهش می یابد.

Keywords:

شیروانی , حد بالا , زاویه گسیختگی شیروانی , ضریب اطمینان ,