بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا (Glycine max L.) در رقابت با گاو پنبه (Abutilon theophrasti L.)

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در رقابت با گاوپنبه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1392-1391 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. فاکتور اول دو تاریخ کاشت (15اردیبهشت و30 اردیبهشت) و فاکتور دوم (صفر، 2، 4 و 8 بوته گاو پنبه در متر مربع) بود. تجزیه واریانس داده های آزمایش نشان داد که اثر متقابل تاریخ کاشت سویا و تراکم علف هرز گاو پنبه، بر ارتفاع، تعداد شاخه فرعی، فاصله اولین غلاف از سطح خاک (سانتی متر)، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه (گرم) در سطح 1% و بر عملکرد دانه (کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (%) در سویا در سطح 5% معنی دار بود. کمترین میزان عملکرد سویا در تاریخ کاشت 30 اردیبهشت و تیمار 8 عدد گاوپنبه بدست آمد. اثر تاریخ کاشت نیز بر صفات فوق به غیر از وزن صد دانه معنی دار بود. بیشترین میزان عملکرد سویا در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت بدست آمد که نسبت به تاریخ کاشت 30 اردیبهشت 13/89 درصد افزایش نشان داد. با افزایش تراکم گاوپنبه از صفر تا 8 بوته در مترمربع عملکرد دانه و اجزا عملکرد سویا کاهش یافت بطوری که عملکرد سویا در تیمارهای 2، 4 و 8 بوته گاوپنبه در متر مربع به ترتیب 13/8، 38/99 و60 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش نشان داد. نتایج نشان دهده قدرت رقابتی بالای علف هرز حتی در تراکم 2 گیاه در مترمربع است در نتیجه تاریخ کاشت 15 اردیبهشت در شرایط عدم آلودگی به علف هرز جهت دستیابی به بیشترین میزان عملکرد در سویا توصیه می شود.

Keywords:

تراکم , تاریخ کاشت , سویا , عملکرد , گاو پنبه