ایفای تعهد از جانب دیگری در اجرای احکام و اسناد

هرچند غالبا ایفای دین از ناحیه مدیون صورت می گیرد، لیکن ایفای دین از جانب غیر مدیون هم جایز است و شخص ثالث می تواند بنابر انگیزه های مختلفی به جای محکوم علیه برای استیفای محکوم به مال معرفی نماید. در مقاله حاضر هدف این است که بررسی شود که آیا در صورت عدم وجود اذن از سوی مدیون (متعهد) و ایفاء تعهد از جانب غیرمتعهد (ثالث) وی می تواند به مدیون اصلی رجوع کند یاخیر و در صورت مثبت بودن پاسخ شرایط رجوع چه می باشد، و در ادامه نتیجه ای که به دست می آید این است که تنها ملاک و مبنابرای رجوع، اذن متعهد نیست بلکه اذن قانونگذار و عوامل خارجی نیز می توانند از مبانی و تجویزهای قانونی رجوع ثالث به متعهد اصلیباشند؛ مقوله دیگر این تحقیق بررسی مصادیق ایفاء توسط ثالث می باشد که در دو قسمت اجرای احکام و اجرای اسناد با اشاره به موادقانونی آنها صورت می پذیرد. پذیرش اراده مراجع قانونی (احکام دادگاه ها و اجراییه های ثبتی) به عنوان مبنای ایجاد تعهد در عرضقراردادها و اراده قانونگذار از دیگر مباحث بررسی شده می باشد، ضمنا سعی شده است افراد موفی که غیرمدیون به شمار میروند و نیزافرادی که شخص ثالث محسوب می شوند شناسایی شوند.

Keywords:

اذن , ثالث , تعهد , اراده , ایفاء و اجرا