امکان سنجی اجرای سیستم آبیاری تحت فشار و سطحی-مطالعه موردی: استان یزد

برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی در سال های گذشته منجر به افت کیفی آب آبیاری در اکثر مناطق مرکزی ایران از جمله استان یزد شده است. در این راستا استاندارد کیفیت آب کاربردی در کشاورزی نه تنها تحت تاثیر گونه گیاهی است بلکه به نوع روش آبیاری بستگی دارد. به عنوان مثال استاندارد کیفیت آب مورد استفاده در سیستم آبیاری قطره ای با سیستم آبیاری بارانی و آبیاری سطحی متفاوت است که باید در انتخاب، طراحی و مدیریت سیستم آبیاری مورد نظر لحاظ گردد. در مطالعه حاضر بر اساس نمونه گیری آب از 32 حلقه چاه و قنات در استان یزد (سال 89-90) تحلیل کیفی آب با توجه به نوع روش آبیاری ارایه شده است. بر اساس نتایج این مطالعه بیش از 47 درصد از منابع آب کشاورزی مورد مطالعه مشکلات جدی در رابطه با شوری آب آبیاری ایجاد خواهند کرد. بیش از 70 درصد منابع آب کشاورزی مورد مطالعه به دلیل ایجاد گرفتگی شدید برای آبیاری قطره ای ایجاد مساله خواهند کرد که نیاز به پایش دوره ای کیفیت آب و تمهیدات مدیریتی بلند مدت در این خصوص دارد. با بررسی غلظت سدیم، 56 درصد از منابع آب و با بررسی غلظت کلر، 34 درصد از منابع آب موجود در استان یزد برای آبیاری سطحی مناسب می باشند. با بررسی غلظت کلر، 12/5 درصد از منابع آب کشاورزی استان یزد برای آبیاری بارانی مناسب است. کلیه منابع آب کشاورزی مورد بررسی به جز دو منطقه (قنات صادق آباد و چاه امین آباد چلپایی در مروست) از نظر غلظت سدیم برای آبیاری بارانی نامناسب است.

Keywords:

کیفیت آب , آبیاری تحت فشار , آبیاری سطحی , شوری , گرفتگی قطره چکان , IDW