اثرات برداشت آب بالا دست بر مدیریت آب در مزرعه (مطالعه موردی دشت خوزستان)

رشد شتابان جمعیت و نیاز روزافزون به آب از یک طرف و وجود دشت های وسیع و حاصلخیز و داشتن بالغ بر سه میلیون وسیصد هزار هکتار اراضی مستعدکشاورزی در استان خوزستان ، لزوم و ضرورت تامین آب مطمین را از طرق مختلف می طلبد. همچنین محدودیت منابع آب از سوی دیگر لزوم انجام برنامه ریزی منابع آب را جهت توسعه استان مورد توجه قرار میدهد.چنانچه حدود هشتاد درصد (دومیلیون وششصد هزارهکتار) از اراضی مستعد و قابل کشاورزی استان حتی باروشهای نوین آبیاری و با هیدرو مدول 4/. لیتر در ثانیه تامین آبگردد. بالغ بر هزارمتر مکعب در ثانیه ومجموع سالانه بیش از 30 میلیارد مترمکعب آب مورد نیاز استان میباشد. اجرای پروژه های انتقال آب بین حوضه ای از یک دید باعث توجه بیشتر به ارزش واقعی آب و کاهش تلفات آب می گردد. از طرف دیگر بهره برداری از آب برای کشاورزی در خوزستان در دشت های مختلف ثقلی بوده و نیاز به انتقال آب از طریق ایستگاههای پمپاژ با صرف هزینه گزاف ندارد. وحاصلخیزی مناسب خاک و شرایط آب وهوایی باعث میشود که بعضا کشت سه بار در سال نیز عملی گردد. در این مقاله ضمن بررسی مصارف بخشهای مختلف کشاورزی دشت خوزستان ، اثرات مثبت ومنفی انتقال آب بر مزارع آبیاری مورد بررسی قرار میگیرد که این موضوع لزوم تجدید نظر در برنامه ریزی و مدیریت مزارع را مورد توجه قرار خواهد داد.

Keywords:

اثرات , برداشت آب , مدیریت مزرعه , دشت خوزستان