نقش سرکوبی افکار و نشخوارگری فکری در پیش بینی علایم اختلال استرس پس از سانحه در افراد مواجهه شده با رویداد آسیب زا

سابقه و هدف: مواجه با رویدادهای آسیب زا، از جمله عوامل سبب شناختی برای اختلال استرس پس از سانحه است وسرکوبی افکار مرتبط با این رویدادها و نشخوارگری فکری درباره آنها میتواند در شروع و تداوم علایم پسآسیبی نقش داشتهباشد. با توجه به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش سرکوبی افکار و نشخوارفکری در پیش بینی علایم اختلالاسترس پس از سانحه در افراد مواجه شده با رویداد آسیب زا انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی به روش همبستگی و پیش بینی انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه شامل 120 آزمودنیبود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین افراد آسیب دیده ای انتخاب شدند که تحت حمایت کمیته امداد و بنیادشهید شهرستان گیلان غرب در سال 1395 بودند. برای جمع آوری اطلاعات از آزمون های اختلال استرس پس از سانحه می-سی سی پی (Mississippi)، نشخوارفکری و سرکوبی افکار استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های ضریبهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد.یافته ها: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که علایم اختلال استرس پس از سانحه در افراد مواجه شده با آسیب به طورمثبت با سرکوب افکار (p> 0/001, r=0/54)، و نشخوارفکری (p> 0/001, r=0/55) مرتبط می باشد. نتایج تحلیل رگرسیوننشان داد که 38 درصد از کل واریانس علایم اختلال استرس پس از سانحه به وسیله سرکوبی افکار و نشخوارفکری تبیین می شود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می توان گفت که نشخوارفکری درباره علل و پیامدهای منفی و زیان آور مرتبط بارویدادهای آسیب زا و سرکوب افکار مرتبط با چنین رویدادهایی می تواند در اختلال استرس پس از سانحه در افراد مواجه شدهبا آسیب نقش داشته باشد.

Keywords:

سرکوبی افکار , نشخوارفکری , اختلال استرس پس از سانحه , رویداد آسیب زا