ارزیابی وآموزش مهارت اجتماعی درجهت توانمندسازی دانش آموزان

محیط آموزشی محیطی اجتماعی است که برای اجرای امور آموزشی و پرورشی جامعه به وجود آمده است. برایادامه حیات اجتماعی، انتقال میراث فرهنگی یک جامعه و گسترش و پیشرفت آن تا حدود زیادی از این طریقصورت می گیرد. موفقیت اجتماعی به همراه محیط آموزشی حمایت کننده تعامل می کنند تا افراد در حوزهتحصیلی توانمند شوند و بنابراین به طور مستقیم و غیر مستقیم در موفقیت های تحصیلی موثرند. با ارزیابی وآموزش مهارتهای اجتماعی مناسب می توان در ضمن آموزش مفاهیم تحصیلی به بعدپرورشی نهاد آموزش وپرورش پرداخت و شهروندانی رشد یافته در ابعاد گوناگون تربیت نمود. درو اقع مهارت های زندگی، مهارت هایشخصی و اجتماعی است که کودکان و نوجوانان باید آنان را یاد بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسان های دیگر وکل اجتماع به طور موثر و شایسته و مطمین عمل نمایند. انتقاد مهم به تعلیم و تربیت رسمی این است که به برخیمهارت های حرفه ای و ابزاری و تنها بر بعد شناختی (سواد) تمرکز کرده است و به دیگر ابعاد فکری و روانی واجتماعی توجهی ندارد. از دیگر سو محققان نشان داده اند که مهارت های زندگی می تواند به طور نظامدار و ازطریق موقعیت های یادگیری غیررسمی یاد گرفته و تقویت شود. مدرسه علاوه بر کارکردهای رسمی آموزشخواندن و نوشتن، باید در زمینه های آموزش مهارت های زندگی به دانش آموزان نیز ایفای نقش کندطی سه دههگذشته، رویکردها به تعلیم و تربیت در جهت کاربرد بالقوه و عملی دانش در زمینه های واقعی زندگی بوده است.ضرورت یاری افراد، جهت رشد بهتر مهارت های زندگی و معیشت خود، رفته رفته از اهداف مهم آموزش و پرورشتلقی می شود. نکته قابل بحث این است که دانش اکتسابی از تجارب عملی، پایاتر از معلومات به دست آمده ازاجرای برنامه های آموزشی است. امروزه همگام با توسعه زندگی مدنی و صنعتی شدن روز افزون کشورهای در حالتوسعه، تعلیم و تربیت کودکان، از وظایف اساسی نهادهای تعلیم و تربیت رسمی به حساب می آید.

ارزیابی وآموزش مهارت اجتماعی درجهت توانمندسازی دانش آموزان Keywords:

مهارت اجتماعی , نظام آموزشی , توانمند سازی , آموزش وپرورش