اثرات درمان رفتاری باکمک حیوانات بر اضطراب، ترس و افسردگی بیماران قبل از ECT در خانواده کارکنان ناجا

خلاصه: هدف: تعیین اینکه آیا درمان با کمک حیوانات (AAT) با کاهش ترس و اضطراب در خانواده کارکنانناجا قبل از درمان الکترواستاتیکی (ECT) در ارتباط است. مواد و روشها: قبل از درمان ECT زمانبندی شده،35 بیمار در روزهای مختلف به شرایط درمان اختصاص داده شدند که شامل جلسه AAT 15 دقیقه و شرایطاستاندارد (مقایسه ای) شامل 15 دقیقه با مجلات بود. مقیاس های آنالوگ بصری برای اندازه گیری اضطراب،ترس و افسردگی قبل و بعد از درمان و شرایط استاندارد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: اثر AAT بر ترس در هردو مدل ترکیبی، تجزیه و تحلیل تکراری مقیاس کوواریانس (ANCOVA) (p= 0.0006) و تجزیه و تحلیلثانویه قابل توجه بود (p= 0.0050) ، که از نظرتمام شرایط دموگرافیک (جنسیت، نژاد، وضعیت تاهل، مالکیتحیوانات خانگی، سن(، ترتیب وضعیت و رتبه پیش آزمون متنوع بودند. اثر AAT در مورد اضطراب به مقیاسآنکووا (p= 0.0982) نزدیک شد، اما در تجزیه و تحلیل ثانویه، اثر معنی داری نبود (p= 0.6498). اثر AAT برافسردگی در آنکووا (p= 0.6498) یا در تجزیه و تحلیل ثانویه (p= 0.9394) معنی دار نبود. حداقل معیارهایحداقل مربعات میانگین نشان داد که AAT ترس را 37 ٪ و اضطراب را 18 ٪ کاهش داد. هیچ اثری از AAT برافسردگی نشان داده نشد. نتیجه گیری: درمان با حیوانات ممکن است نقشی مفید در درمان های روان پزشکی وپزشکی داشته باشد که در آن روش درمانی به طور ذاتی موجب ترس میشود یا درک منفی اجتماعی ایجاد می کند.

اثرات درمان رفتاری باکمک حیوانات بر اضطراب، ترس و افسردگی بیماران قبل از ECT در خانواده کارکنان ناجا Keywords:

خانواده کارکنان ناجا , شوک درمانی , روان درمانی , درمان با کمک حیوانات