بررسی ارتباط بین تمایل به راندازیه کسب و کار با ضرورت تاسیس صندوق خوداشتغالی و کارآفرینی روستایی (مطالعه ی موردی: روستاییان بخش آبگرم شهرستان آوج استان قزوین)

نظام اعتبارات خ4رد به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای توانمندسازی جامعه ی روستایی مطرح است و در صورتی که اعتبارات خ4رد به خوداشتغالی و فعالیتهای کارآفرینی اختصاص یابد میتواند در رفع بیکاری، افزایش درآمد خانوارها، کاهش نابرابری های اجتماعی-اقتصادی و رفع موانع ازدواج و کاهش آسیب های اجتماعی بسیار موثر باشد. هدف اصلی این تحقیق سنجش نظرات روستاییان بخش آبگرم -قزوین در زمینه ی تشکیل صندوق کارآفرینی و خوداشتغالی روستایی است. با استفاده از پیمایش و پرسشنامه ی محقق ساخته، تعداد 8 روستا به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با 200 پرسشنامه ی نمونه اطلاعات لازم از بیکاران و علاقمندان به کارآفرینی کسب گردید. نتایج نشان داد؛ میانگین ضرورت تشکیل صندوق کارآفرینی و خوداشتغالی روستایی با میانگین 4/74، سپرده گذاری در صندوق کارآفرینی و خوداشتغالی روستا جهت دریافت وام کارآفرینی با میانگین 4/15، واریز یارانهی نقدی به صندوق برای سپرده گذاری با میانگین 3/71، تشویق دیگران به سپردهگذاری رد صندوق با میانگین 4/27، شرکت در دورههای کارآفرینی جهت اخذ وام از صندوق با میانگین 4/07 و همکاری با دهیاری و اعضای شورای اسلامی جهت تاسیس صندوق کارآفرینی و خوداشتغالی روستا با میانگین 4/25 بالاتر از حدمتوسط هر پرسش (3) است که نشان از وجود ضرورت تاسیس صندوق خوداشتغالی و کارآفرینی روستاست. همچنین درآزمون فرضیه ها بین تمایل به راه اندازی کسب و کار به صورت فردی و گروهی/تعاونی با تشکیل صندوق5 خوداشتغالی وکارآفرینی روستایی رابطه ی معنی داری مشاهده شد.

Keywords:

اعتبارات خ4رد , کارآفرینی , صندوق کارآفرینی , تمایل به راه اندازی کسب و کار , آبگرم