بررسی نقش ارزش برند در وفاداری به برند با نقش میانجی اعتماد به برند و متغیر کنترل کننده آگاهی از پایداری در مدهای پایدار صنعت پوشاک (مطالعه موردی: برند هاکوپیان)

با افزایش تعداد رقبا در فضای کسب و کار مفاهیم جدیدی وارد حوزه مدیریت بازرگانی شده است که یکی از مهمترین آنها برند می باشد. با گذر زمان عوامل بسیاری در ارتباط با برند شناخته شده است، که همواره یکی از مهمترین آنها وفاداری به برند، ارزش برند، اعتماد به برند و تاثیرات برند می باشد. از طرف دیگر، توجه به مسیولیت های اجتماعی مقوله جدیدی است که پیش روی سازمان ها قرار گرفته است و تحت عناوین مختلفی همچون پایداری مطرح می گردد. بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی علل ایجاد کننده وفاداری به برند با توجه به میزان اهمیت برندها به مقوله پایداری صورت گرفته است. بر همین اساس، گروه خریداران برند پوشاک پایدار (به معنای برندهای اهمیت دهنده به مسایل پایداری) در شهرستان بندرعباس به عنوان جامعه آماری و در نهایت 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت دستیابی به هدف پرسشنامه استاندارد با 24 گویه انتخاب و پس از بررسی روایی و پایایی، در بین نمونه آماری توزیع شد. در پژوهش حاضر، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری به عنوان روش اصلی پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اموس در دو بخش آزمون مدل اندازه گیری و آزمون مدل ساختاری انجام گرفت.

Keywords:

برند , وفاداری , اعتماد , پایداری