بررسی رابطه بین معنویت در کار و مخاطره پذیری (در سازمان های آتش نشانی و خدمات ایمنی استان سمنان)

هدف از انجام پژوهش پیش رو بررسی رابطه بین معنویت در کار و مخاطره پذیری در سازمان های آتش نشانی و خدمات ایمنی استان سمنان می باشد. روش پژوهش از نظر نوع کاربردی و از منظر روش گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی و از نوع رابطه ای می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. برای سنجش معنویت در کار از پرسشنامه استاندارد میلیمن و همکاران 2003 و برای سنجش مخاطره پذیری از پرسشنامه استاندارد هیسریچ و پیترز 1995 استفاده شده است. روایی ابزار پژوهش با توجه به استاندارد بودنپرسشنامه مورد تایید است و پایایی آن با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش را کارکنان سازمان های آتش نشانی و خدمات ایمنی استان سمنان تشکیل می دهند که تعداد آنها 270 نفر است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 158 نفر تعیین شد و پرسشنامه ها به روش تصادفی ساده در بین اعضای نمونه توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به دو صورت توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که بین معنویت در کار و مولفه های آن با مخاطره پذیری کارکنان در سازمان های آتش نشانی و خدمات ایمنی استان سمنان رابطه معناداری وجود دارد.

بررسی رابطه بین معنویت در کار و مخاطره پذیری (در سازمان های آتش نشانی و خدمات ایمنی استان سمنان) Keywords:

سازمان های آتش نشانی , معنویت , مخاطره پذیری