سیاست های پولی و اعتباری از مهمترین ابزارهای کلان اقتصادی بوده و آگاهی از چگونگی اثرگذاری این متغیرها، گامی مهم در برنامه ریزی و توسعه ملی است. الگوی اقتصاد سنجی به پیروی از بالتاجی و همکاران2008 ، تصریح شده و یک مجموعه داده های تابلویی ایجاد و از تکنیک پانل پویا مبتنی بر روش گشتاورهای تعمیم یافته استفاده شده است. این مقاله بدنبال بررسی تاثیر سیاست های پولی و اعتباری بر
ارزش افزوده زیر بخش دامی از زیر بخش های کشاورزی می باشد. با توجه به اهمیت
ارزش افزوده دامی، و همچنین برای عمق بخش به پژوهش مربوطه در این قسمت، اهمیت انجام این تحقیق دو چندان می باشد.نتایج تحقیق نشان می دهد که به ازای تغییرات در میزان سرمایه گذاری صورت گرفته در بخش دامی،
ارزش افزوده این زیربخش به اندازه 0.25 واحد افزایش می یابد. اما تغییرات عامل اعتبارات تنها سبب تغییرات همسو با تغییرات
ارزش افزوده زراعت به اندازه 0.036 واحد میشود درحالی که همین تاثیرگذاری برای عامل نقدینگی 2.65 واحد بدست آمده است که بیانگر تاثیرگذاری قابل توجه سیاست های پولی در قیاس با اعتباری است. علت آن نیز به چسبنده بودن (بسمت پایین) قیمت اکثر محصولات دامی است که باعث افزایش قیمت محصولات و افزایش تولید می شود اما چون بخش خصوصی توان جذب و بکارگیری از اعتبارات را ندارد، بنابراین سیاست های اعتباری کارایی لازم را ندارند.