چگونگی تامین منابع درآمدی و اقتصادی به منظور توسعه پایدارمورد مطالعه: شهرداری تهران

نکته حایز اهمیت در بحث تامین و اصلاح منابع مالی شهرداری ها، پایداری منابع درآمدی است؛ به طوری که این درآمدها باید علاوه بر داشتن قابلیت اتکاء و استمرارپذیری، تهدیدی برای توسعه پایدار شهری نیز نباشند . با توجه به اینکه یکی از مهمترین دغدغه های مدیران و برنامه ریزی شهر، دست یابی به توسعه پایدار شهری است و با توجه به رشد شدید شهرنشینی، تقاضا برای کالاها و خدمات در شهرها از افزایش قابل ملاحظه ای برخوردار است و در این راستا تامین نیازهای شهروندان خود مستلزم وجود منابع مالی کافی است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر چگونگی تامین منابع درآمدی و اقتصادی به منظور توسعه پایدار با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی در شهرداری تهران می باشد، برای رسیدن به این هدف ابتدا پس از ارایه علل عدم توانایی شهرداری ها در عرضه خدمات عمومی شهری، به مفاهیم توسعه پایدار شهری و درآمدهای پایدار پرداخته شده و سپس منابع درآمدی شهرداری ها از نقطه نظر پایداری مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین شناخت درآمدهای شهرداری و سپس تحلیل اطلاعات و ارایه راهبردهای تامین منابع مالی از دیگر اهداف این پژوهش بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد بخش عمده ای از درآمدهای حاصله توسط شهرداری های کشور با مفاهیم پایداری و مطلوب بودن همخوان نیستند و عمدتا از منابع ناپایدار کسب می شوند در حالی که منابع پایدار همچون عوارض نوسازی مالیات بر زمین و مستغلات و درآمدهای حاصله از فروش خدمات بطور نسبی مغفول مانده اند. تمرکز بر درآمدهای ناپایدار از جمله عوارض فروش تراکم عوارض تخلفات ساختمانی و جرایم ماده صد سهم خود را در کل درآمدها افزایش داده اند لذا ضروری است به منظور برخورداری از درآمدهای پایدار ابتدا ماهیت و نحوه شکل گیری اقلام درآمدی تعریف و سپس آن ها را با ملاک های پایداری سنجید.

Keywords:

توسعه پایدار شهری , تامین منابع مالی , درآمدهای پایدار , شهرداری تهران