در این مقاله با توجه به ریخت شناسی واژه های
شعر باباطاهر سعی شده است، که زبان مادری
باباطاهر عیان گردد، تا محققان در بیان معانی و پیچش های شعری، آسوده تر اظهار نظر نمایند. یک اشتباه بزرگ تاریخی و یا تاریخی بزرگ، دانسته یا نادانسته باعث شد که اذهان در مورد انتساب زبانی و مکانی
باباطاهر برای همیشه تا الان به خطا برود. آن هم این بود که واژه همذانی (هو - خوب - مذانی - میدانی -) با ضمه ها را با همدانی خواندند و با این خوانش سلیقه ای و ناپخته چه ها که نشد و چه ها که از دست نرفت! این واژه مانند بسیاری از کلمات دیگر توسط مستشرقین و نسخه خوان های ناوارد به زبان لکی، به اشتباه از نظر خوانش و معنی انحراف یافت و به جای آنکه اصل و نسب
باباطاهر از سرزمین لک ها سردربیاورد، از
همدان سردرآورد.