تاثیر ساختار مالی بر قیمت سهام در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بحث روشهای تامین مالی به چگونگی ترکیب منابع تامین مالی شرکت، از قبیل بدهی های کوتاهمدت، اوراق قرضه، بدهی بلندمدت، سهام ممتاز و سهام عادی اشاره دارد. برخی شرکتها هیچ برنامه از پیش تعیین شدهای را برای ساختار سرمایه خود در نظر نمی گیرند و تنها به تناسب تصمیمات مالی اتخاذ شده توسط مدیریت مالی، بدون هیچ گونه برنامه ریزی مشخصی اقدام به تغییر ساختار سرمایه شرکت میکنند. تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین ساختار مالی و رشد قیمت سهام طی سالهای 1390 تا 1394 در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است که در این راستا ساختار مالی (استقراض بانکی کوتاه مدت، استقراض بانکی بلند مدت،× افزایش سرمایه با روش انتشار سهام و افزایش سرمایه با روش سود سهمی) به عنوان متغیرهای مستقل و رشد قیمت سهام به عنوان متغیر وابسته می باشند. اندازه شرکت و اهرم مالی نیز به عنوان متغیر کنترل می باشد. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسناد حاوی صورتهای مالی می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش همبستگی و آزمون رگرسیون چندگانه صورت گرفت.نتایج تحقیق نشان داد که ساختار مالی با رشد قیمت سهام رابطه معناداری دارند و ارتباط بین استقراض بانکی کوتاه مدت با رشد قیمت سهام مستقیم و ضعیف است و ارتباط بین استقراض بانکی بلند مدت با رشد قیمت سهام مستقیم و قوی می باشد. افزایش سرمایه با روش انتشار سهام با رشد قیمت سهام رابطه ای معکوس و ضعیف دارد و ارتباط بین افزایش سرمایه با روش سود سهمی با رشد قیمت سهام معکوس و قوی می باشد. نتایج مربوط به متغیرهای کنترلی نشان داد بین اندازه شرکت با رشد قیمت سهام رابطه ای مستقیم و معنادار وجود دارد و بین اهرم مالی با رشد قیمت سهام رابطه ای معکوس و معنادار وجود دارد.

Keywords:

رشد قیمت سهام , روش های تامین مالی , استقراض بانکی , انتشار سهام