قیصر امین پور در
دفاع از سرزمین خود و پاسداشت ارزش های اعتقادیاش، هم با اسلحه نبرد به مبارزه برخاسته و هم با سلاح فکر و اندیشه هنرمندانه خود. در چشم انداز شاعر، جنگ، تنها در محدوده تجاوز سرزمینی خلاصه نمی شود، بلکه ذهن و خیال او، مرزهای فکری و عقیدتی را نیز دربرمی گیرد و مفاهیمی چون دفاع، شهادت،
پیروزی ایثار و جان و
جهان گریزی رزمندگان در هاله ای از معنویت بیان میشود. در شعر امین پور وصف شهید و
شهادت نه تنها با کمک از زبانی ماتم زده که با تلفیقی از لحنی حماسی و تغزلی بیان میگردد و روحیه امید و جنگآوری را در رزمندگان زنده میدارد.در شعر این دوره همه حالات و رفتارهای رزمندگان بنا به اعتقادات اسلامی و تمکین در برابر وجه دینی انقلاب، از قدسیتی خاص برخوردار است،
قیصر امین پور نیز با برخورداری از چنین آبشخوری ذهنی
پیروزی و مصادیق
پیروزی را در شعر خود به نمایش گذاشته است.امین پور رنج مردم را در شعر خود جای میدهد و به تصویرگری شهر خود و خرابی های حاصل جنگ در آن میپردازد. با وجود همه دشواری های زمان جنگ و پس از جنگ در ایران، امین پور به سایر انسان ها به ویژه به
ملت فلسطین که هم دین او هستند ومورد ستم واقع شده اند نیز توجه داشته است. پژوهش حاضر بر پایه روش توصیفی –تحلیلی به واکاوی مهمترین شاخصه ها در اندیشه این شاعر م یپردازد.