تفاخر به شهادت و شهادت طلبی در شعر مقاومت

تفاخر و نازش به شهادت و شهادت طلبی در راه خدا، یکی از مهمترین ویژگی های شعر دفاع مقدس است. اگر بخواهیم کشته شدن در جنگ ها را چه در اشعار حماسی کهن و چه در اشعار حماسه گون سایرملل غیرمسلمان بررسی کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید که کشته شدن در جنگ های آنان غالبا مساوی با زبونی و خواری است؛ اما آنچه کشته شدن مسلمانان به ویژه شیعیان را رنگ و بوی حماسی و مفاخرهای بخشیده است، دیدگاه های قرآنی درباره شهادت است. بنابراین در اغلب اشعار مقاومت معاصر، شاعران هرگاه از شهدا سخن به میان میآورند هیچگاه این سخنان آمیخته با مرثیه و حسرت خوردن نیست بلکه این اشعار جنبه ی مفاخرهای دارد. در این جستار، نگاه شاعران برجسته مقاومت (طاهره صفارزاده، نصراالله مردانی، سپیده کاشانی، سیدحسن حسینی و حسین اسرافیلی) به شهید و شهادت و نیز تفاخر به آن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

تفاخر به شهادت و شهادت طلبی در شعر مقاومت Keywords:

تفاخر به شهادت , شهید , شعر مقاومت , شهادت طلبی