تاثیر خانواده درمانی گروهی بر فشار بار مراقبتی خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر

هدف از انجام این پژوهش تاثیر خانواده درمانی گروهی بر فشار بار مراقبتی خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر بوده است. روش پژوهش نیمه تجربی با دو گروه آزمایشی و کنترل بود. نمونه آماری پژوهش مراقبت کنندگان عضو خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر به تعداد 30 نفر که با استفاده از روش تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه فشار بار مراقبتی زاریت و همکاران(1986) با دو عامل فشار بار مراقبتی عینی و ذهنی بود. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایش و گواه، ابتدا بر روی هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (خانواده درمانی گروهی)، در طی 10 جلسه 90 دقیقه ای ارایه گردید و در گروه گواه مداخله ای صورت نگرفت، بعد از پایان جلسات پس آزمون اجرا و یکماه بعد پیگری روی هر دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تی مستقل و تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که خانواده درمانی گروهی در مرحله پس آزمون و پیگیری بر کاهش فشار بار مراقبتی عضو خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر به طور معناداری تاثیر گذار بوده است. خانواده درمانی گروهی در مرحله پس آزمون و پیگیری بر کاهش فشار بار مراقبتی عینی و ذهنی عضو خانواده بیماران مبتلا به آلزایمر به طور معناداری تاثیر گذار بوده است. یافته های حاصل از پژوهش حاضر تاثیر خانواده درمانی گروهی بر کاهش فشار بار مراقبتی مراقبت کنندگان عضو خانواده های بیماران آلزایمری را نشان داد.

Keywords:

خانواده درمانی گروهی , فشار بار مراقبتی , بیماران مبتلا به آلزایمر