جذب سرب از محلول آبی توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر

جذب زیستی فرایندی است که طی آن از بیوماس ارزان قیمت جهت جداسازی فلزات سنگین سمی استفاده شده و بویژه برای حذف زباله های صنعتی مفید می باشد. در مقایسه با روشها ی تجاری حذف فلزات سمی از زباله های صنعتی، مانند استفاده از چسب، روشهای تبادل یونی و بیوسولفید (سولفید هیدروژن تولید شده توسط باکتری های احیاء کننده سولفات) فرایند جذب دارای مزایای بسیاری است. اولا این فرایند ارزان می باشد، دیگر اینکه حجم مواد شیمیایی و یا زیستی پسابها با این روش کاهش می یابد و در خنثی سازی سموم زباله ها بسیار موثر می باشد و بالا خره اینکه برای انجام این کارها نیاز به مواد غذایی نمی باشد البته باید توجه داشت که این کار در ایران در سطح گسترده ای انجام نشده است. آسپرژیلوس نایجر در آزمایشگاه جداسازی گردید. این قارچ در محیط مورب مالت اکسترکت کشت و در دمای 4درجه سانتیگراد نگهداری شده و هرماه تجدید کشت می گردید. مطالعات تجربی برروی فرایند جذب، در شیکر با سرعت 150rpm و در دمای 25 درجه سانتیگراد با استفاده از ظروف 250 میلی لیتری که حاوی 50 میلی لیتر محلول حاوی pb2+ با غلظت 10 میلی گرم بر لیتر بودند انجام گرفت. بیوماس قارچی (1/0گرم) به کلیه ظروف اضافه شد. بعد از تکان دادن ظروف به مدت 6 ساعت مخلوط واکنشی بدست آمده با کاغذ صافی، صاف شد و مواد بدست آمده از عمل فیلتراسیون برای تعیین غلظت pb2+ از اسپکتروفتومتر استفاده گردید. استفاده از بیوماس قارچی به عنوان جاذب قوی، نه تنها به ظرفیت جذب آن، که به نحوه بازسازی و بازیافت بیوماس نیز بستگی دارد با توجه به نتایج مطالعه حاضر، می توان از بیوماس اضافی قارچی که از صنعت تخمیر اسید سیتریک منشا میگیرد برای حذف یون سرب از محلول آبی استفاده نمود. در پایان چنین استنباط می شود که بیوماس قارچی ابزار اقتصادی و مناسبی برای حذف و جداسازی یونهای فلزی از محلول آبی می باشد.

Keywords:

آسپرژیلوس , نایجر , جذب , سرب