بررسی تطبیقی علامت های عزاداری امام حسین (ع) در اصفهان و ابیانه

بارزترین و مهمترین نمادهای مراسم عزاداری در اصفهان، علامت ها هستند. علامت صلیب مانندی است که بر چوب آهنی آن از سوی پایین شالهای ترمه، از سویی لاله و تندیسهایی از مرغ و نقش های مختلف نصب می کردند و در پیشاپیش دسته ها حرکت می کنند. شهرهای مختلف اطراف شهر اصفهان نیز در این ایام دارای مناسکی مشابه می باشد می توان به ابیانه اشاره نمود که در این روستا مناسک نخل گردانی یکی از آداب و رسوم مهم در این روستا به شمار می رود. پژوهش حاضر به بررسی وجه اشتراک و افتراق میان علامت های عزاداری در اصفهان و ابیانه پرداخته است. در راستای رسیدن به این هدف اصلی به بررسی آداب و رسوم عزاداری در این دو مکان نیز پرداخته می شود. فنون گردآوری داده ها در این پژوهش با مطالعات میدانی، مصاحبه، عکس برداری و استفاده از اسناد مکتوب می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که مهمترین کارکرد این علامت ها و نخل گردانی ها حیات بخشی و وحدت اجتماعی است و انجام آن در جهت تداوم و ارزش های جامعه خود را نمایان می کند.

Keywords:

مراسم عزاداری , علامت , نخل , اصفهان , ابیانه