بررسی تاثیر نظام راهبری شرکتی بر سطح افشای داوطلبانه مدیریت ریسک در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر نظام راهبری شرکتی بر سطح افشای داوطلبانه مدیریت ریسک در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. پژوهش حاضر از نظر روش جمعآوری داده ها برای آزمون فرضیه ها، توصیفی و از نوع پژوهشهای همبستگی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری این تحقیق شامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390-1394 می باشد که تعداد 115شرکت به عنوان نمونه تحقیق و با روش حذف سیستماتیک انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات در این تحقیق به دو روش کتابخانه ای و میدانی انجام گرفت. در بخش میدانی به منظور جمع آوری داه های مورد نیاز، اطلاعات منعکس شده در صورت های مالی می باشد و همچنین از بانک اطلاعاتی بورس اوراق بهادار تهران و نرم افزار ره آورد نوین استفاده گردید. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون مقطعی به روش حداقل مربعات جزیی استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه ها نشان می دهد که بین نظام راهبری شرکتی با سطح افشای داوطلبانه مدیریت ریسک در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

نظام راهبری شرکتی , سطح افشای داوطلبانه , مدیریت ریسک , اهرم مالی