بررسی وضعیت آبرسانی شهربم بعد از زلزله

امروزه بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی آثار قابل ملاحظهای بر جامعه دارند از جمله این بلایا زلزله است که در طی سالیان متمادی خسارات جانی ومالی جبران ناپذیری در جهان وکشور عزیز ما ایران بر جای گذاشته است که ناگوارترین آن درسالهای اخیر زلزله شهرستان بم با بیش از 3000 نفر قربانی میباشد نتایج مطالعات صورت گرفته در بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی نشان میدهد که یکی از مهمترین عوامل کاهش یا افزایش میزان خسارت و تعداد تلفات انسانی در هنگام بروز بلایای طبیعی، وجود یا عدم وجود سیستم مدیریت بحرانکارا میباشد.دراین میان مسائل تأمین آب در تمام فازهای چرخه مدیریت بحران نمود دارد .تأمین آب را به مانند دیگر عناصر مدیریت دراورژانسمیتوان بطریقی طراحی و حمایت نمود که به کاهش اثرات بهداشتی بحرانها کمک کند. دراین مطالعه بر طبق مدارک واسناد موجودوبازدید از مناطق زلزله زده وانجام آزمایشات کنترل کیفی آب آشامیدنی و تکمیل چک لیست مربوطه درمحل بصورت توصیفی اقدام به بررسی شرایط آبرسانی شهر بم قبل وبعد از زلزله در شهریور ماه سال 1384 گردید. در بررسیهای اولیه 30 % از چاهها وخط انتقال تامین کننده آب شهر و 70 % از شبکه توزیع تخریب شده بود ، آبرسانی بعد ازبحران توسط شبکه های احداث شده در اردوگاهها ،شبکه قدیمی شهر و 65 دستگاه تانکر سیار انجام می گرفت از 3170 مورد نمونه برداری میکروبی 473 مورد نامطلوب ودارای آلودگی گزارش شده است، 10 % آزمایش کلر باقی مانده شبکه توزیع موارد صفر را نشان می داد. نتایج بدست آمده در این مطالعه حکایت از وجود کاستیهایی در تامین آب آشامیدنی اهالی بعلت وجود نقص در اجزاء مدیریت صحیح بحران دارد . که از آن جمله بدون متولی بودن تامین آب آشامیدنی وآبرسانی در شرایط بحران، عدم نظارت مستمر جهت رفع نواقص ومشکلات سیستم آبرسانی که نتیجه آن داشتن موارد صفر کلر باقی مانده است را می توان ذکر کرد.