اثر بخشی آموزش هنر به شیوه (آبانک) بر انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تبیین اثر بخشی آموزش هنر به شیوه (آبانک) بر انگیزه پیشرفت کودکان دبستانی پایه های (چهارم) شیراز بود. دراین پژوهش از روش تمام آزمایش باطرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی استفاده گردید. جامعه آماری دانشآموزان چهارم دبستان در مدارس ابتدایی ناحیه یک آموزش و پرورش شهرستان شیراز در نظر گرفته شد که از میان آنها 30 دانش آموزانتخاب گردید.در این میان 15 نفر از آنان به عنوان گروه گواه انتخاب گردید و 15 نفر دیگر به عنوان گروه آزمایش برگزیده شدند. در اینپژوهش از پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس استفاده شد. سپس ده جلسه آموزش هنر به شیوه آبانک برای گروه آزمایش برگزار شد. پس از گذراندن این جلسات آموزش هر دو گروه گواه و آزمایش مجددا پرسشنامه انگیزه پیشرفت را تکمیل نمودند.نتایج نشان داد که تفاوت معناداری میان انگیزه پیشرفت گروه آزمایش و گواه وجود دارد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش هنر به شیوه آبانک تاثیر اثر بخشی در افزایش انگیزه پیشرفت کودکان دارد و به میزان قابل توجهی این شیوه آموزشی انگیزه پیشرفت کودکان ابتدایی را حین آموزش و در پایان دوره آموزشی بالا می برد.

Keywords:

آموزش هنر , آبانک , انگیزه پیشرفت