اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر کیفیت زندگی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی شهر آبادان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پدیرش بر کیفیت زندگی در مادراندارای کودک کم توان ذهنی شهر آبادان انجام شده است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون- پس آزمون، و گروه کنترل بود. جامع آماری این پژوهش مادران تمامی دانش آموزان مبتلا بهکم توان ذهنی در شهر آبادان بود ک در سال تحصیلی 93-94 در مدارس استثنایی مشغول به تحصیل بودند. نمونه اولیه شامل 52 مادری بود که مقیاس کیفیت زندگی را تکمیل کردند، از بین آنها 30 مادر که بالاترین نمرات را در دو متغیر کسب نمودند انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. سپس 8 جلسه ی 2 ساعت مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از مداخل از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. تحلیل داده هابا استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری و با آلفای 0/05 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد افزایش کیفیت زندگی مادران دارای کودک کم توان ذهنی تاثیر گذار بوده است. یافته های پژوهش حاکی از کارایی این شیوه ی نوظهور درمان شناختی – رفتاری است که به نظر می رسد به علت تلفیق تکنیک های شرقی در آن برای مراجعین ایرانی مناسب تر است.

Keywords:

درمان پذیرش و تعهد , کیفیت زندگی , کم توان ذهنی