بهینه سازی طراحی و بهره برداری از مخزن سد برقابی بختیاری با استفاده از الگوریتم ژنتیک

مساُله طراحی و بهره برداری بهینه از دیدگاه منابع آب یک سد برقابی یک مساله بهینه سازی نسبتا پیچیده به دلیل وجود متغیرهای تصمیم طراحی و بهره برداری به شکل توام، توابع غیر خطی با فضای غیر محدب و قیود احتمالاتی است. با توجه به اینکه ساخت سدها مستلزم صرف هزینه های بسیار کلان می‌باشد، در راستای بهبود طراحی از نظر منابع آب سدهای برقابی یک مدل بهینه سازی بر مبنای الگوریتم ژنتیک جهت طراحی سدهای برقابی توسعه داده شده است. متغیرهای تصمیم در مطالعه حاضر، رقوم نرمال سد، رقوم حداقل بهره برداری، ظرفیت نیروگاه و قطر تونل آب بر نیروگاه بعنوان متغیرهای طراحی و پارامترهای قوانین بهره برداری از مخزن بعنوان متغیرهای بهره برداری انتخاب گردیدند. سپس قابلیتهای مدل توسعه داده شده با روش مرسوم در طراحی سدهای برقابی که استفاده از مدل شبیه سازی بر مبنای اعتماد پذیری می‌باشد؛ با استفاده از اطلاعات سد برقابی بختیاری به عنوان مطالعه موردی مقایسه و بررسی شده است. مقایسه نتایج حاصل از مدل فوق با نتایج حاصل از مدل شبیه سازی، بدون انجام بهینه سازی، نشان می دهد که منافع خالص حاصل از طرح بیش از 15% و میزان تولید انرژی مطمئن در حدود 3000 مگاوات ساعت و میزان تولید انرژی متوسط سالیانه در حدود470 گیگاوات ساعت در سال برای طرح مورد نظر افزایش داشته است.

بهینه سازی طراحی و بهره برداری از مخزن سد برقابی بختیاری با استفاده از الگوریتم ژنتیک Keywords:

مخزن برقابی , شبیه سازی , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک