کشور مابا دارا بودن سه هزار کیلومتر مرز ساحلی با ذخایر غنی از منابع طبیعی ارزشمند و اکوسیستم های مولد و حساس در دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان، دارای پتانسیل بالایی از نظر توسعه گردشگری است با توجه به نوع پروژه ها، اندازه آنها و بستر طبیعت پیامدهای زیست محیطی متفاوت هستند. لذا باید برای کنترل و کاهش پیامدهای زیست محیطی ناسازگار و حفظ بستر چنین صنعت درآمدزایی از نظر تولید خالص ملی،
مدیریت زیست محیطی نوع محدودسازی و قانونمندنمودن فعالیتهای ناسازگار برای محیط زیست در چارچوبی قابل قبول می باشد و EIA نیز به عنوان یک ابزار کارا برای رسیدن به این مهم است و برای رسیدن به آینده پایدار زیست محیطی در
گردشگری ساحلی همچنین
ICZM (مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی) که یک فرایند انعطاف پذیر و منطبق با مدیریت منابع برای توسعه پایدار زیست محیطی در نواحی ساحلی مهم است و هدف کلی آن حداکثر کردن منافع حاصل از مناطق ساحلی و حداقل کردن تضادها و برخوردها و اثرات مخرب فعالیتهای انسانی بریکدیگر می باشد تا ضمن پررونق شدن صنایع
گردشگری ساحلی در کشور بستر آن نیز دچار معضلات زیست محیطی نگردد.