بررسی اکوسیستم خلیجفارس با تاکید بر جنگل های مانگرو و آبسنگ های مرجانی و تاثیرعملکرد کشورهای حاشیه نشین بر روی آن با استفاده از شاخص

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,549

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EPCM04_055

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

Abstract:

خلیج فارس دریای نیمه بست های است که از یک طرف توسط تنگه هرمز به اقیانوس هند راه دارد که بهدلیل قرار گرفتن در محیط جغرافیایی ویژه از یک سو و دارا بودن منابع عظیم نفت و گاز از سوی دیگر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. خلیج فارس را مجموعه ای از کشورهای در حال توسعه احاطه کردهاند که در سال های اخیر تلاش های زیادی را برای دستیابی به توسعه انجام داده و حاصل تلاش های آنها اثرات زیانباری است که در چهره طبیعت منطقه قابل مشاهده است با توجه به اینکه، موضوع محیط زیست امری مهم و حق داشتن محیط زیست سالم در زمرهی یکی از حق های بشری است، از نظر مدیریت و حقوق محیط زیست، شناخت محیط زیست دریایی خلیجفارس که دارای شرایط اکولوژیکی ویژه و منحصر به فردی بوده و دارای محیطی حساس و شکننده است و اثراتی که کشورهای حاشیه نشین بر این اکوسیستم وارد میکنند حایز اهمیت میباشد. هدف از این تحقیق، بررسی اکوسیستم های ساحلی مهم خلیجفارس بوده و سپس به تبیین مشکلات اساسی محیط زیست منطقه، بررسی عملکرد کشورهای حاشیه خلیج فارس، اثراتی که این کشورها در اثر احداث جزایر مصنوعی بروی این اکوسیستم گذاشته اند، پرداخته شده و سپس به ارایه راهکارهای مدیریتی مختلفی که در منابع مختلف علمی در پژوهش ها بررسی گردیده، پرداخته که در مقاله حاضر این راهکارها بر اساس شاخص DPSIR طبقه بندی شده و در انتها پیشنهاداتی در راستای بهبود وضعیت موجود محیط زیست منطقه خلیج فارس با نگرش بر مدیریت منطقه ارایه شده است. نتایج نشان میدهد که خلیج فارس و به دنبال ان اکوسیستم های جنگل های مانگرو و آبسنگ های مرجانی به عنوان اکوسیستم هایی منحصر به فرد به شدت در اثر ورود انواع الودگیها تحت فشار بوده و در این میان ساخت جزایر مصنوعی نه تنها بر چرخه کلی اب در خلیج فارس اثر گذاشته بلکه منجر به آسیب های جدی از جمله تغییر در مورفولوژی و عمق خلیج فارس و ... گشته است.

Authors

سولماز دشتی

استادیار گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

مهوش چنگیزی

دانشجوی دکتری، گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران