جایابی بهینه خازن در شبکه توزیع دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران با روش مبتنی بر منطق فازی

در این مقاله، از یک روش فازی برای جایابی بهینه خازن در بخشی از شبکه توزیع واقعی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران استفاده شده است. در این روش، یک تابع عضویت برای محدود کردن پروفیل ولتاژ و تابع عضویت دیگری برای تلفات توان اکتیو و تلفات توان کلی مقطعی فیدر مورد استفاده قرار گرفته است. تابع عضویت تلفات به طور غیر مستقیم توانایی حرارتی هر بخش از فیدر را در روند بهینه سازی نشان میدهد. هدف دستیابی به پروفیل ولتاژی در محدوده تعریف شده است. با استفاده روش مبتنی بر منطق فازی توابع عضویت جدید که برتری آن ها نسبت به توابع عضویت پیشین مورد استفاده قرار گرفته است مشخص شده است. این مقاله، تاثیر این روش بر بهبود پروفیل ولتاژ و کوتاه تر شدن محاسبات برای بهینه سازی سایز و محل خازن، همچنین کاهش هزینه کلی و جاری نسبت به روشهای بهینه سازی معمول را نشان میدهد. در این مقاله برای بدست آوردن نتایج از دو برنامه MATLAB و ETAP برای شبیه سازی سیستم توزیع دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران استفاده شده است.

Keywords:

بهینه , تابع عضویت , جایابی , خازن گذاری , روش فازی , سایزینگ , شبکه توزیع شعاعی