بررسی نقش میانجی تعهد سازمانی پرسنل در رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی

امروزه رقابت پذیری سازمان ها از مسیر بهره وری و تعهد سازمانی پرسنل سازمان می گذرد. یکی از عوامل تعیین کننده تعهد سازمانی و بهره وری پرسنل کیفیت زندگی کاری آن ها است. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی و نیز بررسی نقش میانجی گری تعهد سازمانی پرسنل در رابطه بین این دو متغیر است. نوع روش انجام مقاله حاضر پیمایشی و سطح تحقیق کاربردی است. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق به دو روش کتابخانه ای و پرسشنامه جمع آوری گردیده است. جامعه آماری مقاله شامل تمامی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان 700 نفر بوده. حجم نمونه آماری نیز براساس جدول مورگان 248 نفر محاسبه شده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی متناسب با جامعه آماری انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه کیفیت زندگی کاری، بهره وری نیروی انسانی و تعهد سازمانی استفاده شده است. روایی و پایایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات برای تجزیه و تحلیل آن ها از نرم افزار SPSS 22 استفاده شده است. نتایج حاکی از آن هست که بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی رابطه معنادار وجود دارد و تعهد سازمانی پرسنل این رابطه را میانجی گری می کند. بنابراین، پیشنهاد می شود مدیران سازمانی برای ارتقا میزان بهره وری نیروی انسانی، برنامه هایی برای کیفیت زندگی کاری کارکنان تعریف نمایند تا به صورت مستقیم و غیر مستقیم (از طریق افزایش تعهد سازمانی) در جهت افزایش بهره وری نیروی انسانی استفاده شود.

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , بهره وری نیروی انسانی , تعهد سازمانی , متغیر میانجی