بررسی عوامل موثر در جذب منابع پایدار مالی در بانک ملی با استفاده از روش دیمتل

بانک ها در سه بخش تجهیز منابع، تخصیص منابع و ارایه خدمات فعالیت می کند. تجهیز منابع همان اصلی ترین وظیفه سیستم بانکی بوده است. بانکها وجوه مازاد را جمع آوری و با دادن وام به متقاضیان، وظیفه سنتی خود یعنی واسطه گری را میان سپرده گذاران و وام گیرندگان ایفا می نمایند. معمولا در فعالیت های یکپارچه، جذب منابع مالی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است زیرا موفقیت در این زمینه می تواند عاملی برای موفقیت در سایر زمینه ها باشد. مسلما پس از تجهیز منابع و استراتژی های مرتبط با آن، تخصیص منابع از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. نتایج و شاخص های به دست آمده در این تحقیق در کلیه موسسات مالی و اعتباری، بانک های دولتی و بانک های خصوصی قابل استفاده و تعمیم خواهد بود. با توجه به محدود بودن منابع و زمان، نمی توان به طور مشترک برای همه عوامل اثرگذار بر ایجاد منابع پایدار بانکی سرمایه گذاری نمود و هدف اصلی تحقیق ارایه مدلی از عوامل اثرگذار بر ایجاد منابع پایدار با این تیم بر اساس روش دیمتل است که با استفاده از آن مدیران بتوانند عواملی را که بیشترین اثر بر دیگر عوامل دارند را شناسایی و برای آن ها برنامه ریزی نمایند. این مدل با مشخص کردن رابطه بین عوامل، مدیران را در تقویت و توسعه عواملی که بیشترین تاثیر را بر سایر عوامل دارند و راهنمایی می کند.

Keywords:

دیمتل , منابع پایدار بانکی , نرخ جذب زیان