سنجش سطح قابلیت های یادگیری سازمانی در آموزش و پرورش یزد

پیشرفت های علمی و فناورانه، جایگاه یادگیری سازمانی را به عنوان یکی از راه های رویارویی منطقی با شرایط متغیر کنونی ارتقا داده است. توسعه یادگیری در سازمان، عملکرد کارکنان را بهبود بخشیده و در نهایت باعث پیشرفت سازمان می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین سطح قابلیت های یادگیری سازمانی در آموزش و پرورش یزد می باشد. برای این منظور قابلیت های یادگیری سازمانی بر اساس نظریه گومز و همکاران(2005) و نظریه پیتر سنگه(1990) تعریف گردیده که در راستای این هدف هفت فرضیه تنظیم شده است. این پژوهش به صورت توصیفی-پیمایشی بر تعداد 205 نفر از کارمندان ادارات آموزش و پرورش یزد (اداره کل، اداره ناحیه1، اداره ناحیه2) انجام شد و اطلاعات مورد نیاز پژوهش با ابزار پرسشنامه که با 30 سوال برای یادگیری سازمانی طراحی گردیده است، جمع آوری شد و روایی پرسشنامه توسط اساتید راهنما و مشاور تایید شد. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ با مقدار، 946/0 مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss24 و Amos24 استفاده شده است. با توجه به مدل ارایه شده در این پژوهش، یافته ها نشان می دهد که قابلیت های تعهد مدیریت، فضای باز و آزمایشگری، مدل های ذهنی، مهارت های فردی، آرمان مشترک، یادگیری گروهی و تفکر سیستمی دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر یادگیری سازمانی است. همچنین تاثیر قابلیت های ذکر شده بر یادگیری سازمانی متفاوت می باشد و قابلیت تفکر سیستمی دارای تاثیر بیشتری است. بنابراین اداره آموزش و پرورش یزد می تواند با قابلیت تفکر سیستمی برای رسیدن به یادگیری سازمانی موفق تر باشد.

Keywords:

یادگیری سازمانی , آموزش و پرورش یزد , مدل معادلات ساختاری