رابطه پنج عامل بنیادی شخصیت با خود محق بینی،بخشش و خودافشاگری دانشجویان

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین رابطه بین 5 عامل بنیادی شخصیت با خودمحق بینی، بخشایش و خودافشاگری دانشجویان بود.روش پژوهش از نوع همبستگیمی باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال تشکیل داده اند (n=2289) بر این اساس از طریق روش نمونه گیری در دسترس تعداد 330 دانشجو انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ویژگی های شخصیت NEO فرم کوتاه (2000)، خودمحق بینی کمپل و همکاران(2004)، بخشایش هارتلند(2005)و خودافشاگری اسنل و همکاران(1998) استفاده شد. بعد از جمع آوری اطلاعات با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد خودمحق بینی، همبستگی معناداری با روان رنجوری (0/141) برونگرایی (0/250-) تجربه پذیری (0/345-) توافق پذیری (0/470-) و وظیفه شناسی (0/539-) دارد. بخشایش،همبستگی معناداری با روان رنجوری ((0/434-) برونگرایی (0/463-) تجربه پذیری (0/466) توافق پذیری (0/544) و وظیفه شناسی (0/476) دارد. خودافشاگری، همبستگی معناداری با روان رنجوری (0/257-) برونگرایی (ضریب 0/400) تجربه پذیری (0/389) توافق پذیری (0/458) و وظیفه شناسی (0/182) دارد، ویژگی های شخصیتی دانشجویان قادرند به ترتیب 42 و 46 و 27 درصد از واریانس خودمحق بینی، بخشایش و خودافشاگری را به درستی پیش بینی نمایند. در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که خود محق بینی، بخشایش و خودافشاگری با پنج عامل بنیادی شخصیت رابطه دارد و ویژگی های شخصیتی پیش بین مناسبی برای خودمحق بینی، بخشایش و خودافشاگری بودند.

Keywords:

ویژگی های شخصیت , خودمحق بینی , بخشایش و خودافشاگری