نقش مدیریت دانش در بهره وری سازمانها با تاکید بر تحقیق و توسعه

عصری که انسان امروز در آن زندگی می کند ، با چنان سرعتی در حال تغییر و تحول است که فهم آن برای ذهن ، چیزی جزء لذت و حیرت درک اعجاز نوع عادی بشر ، نخواهد بود . تغییرات سریع محیطی سازمان ها و مدیران را با چالش های روز افزونی مواجه ساخته ، که امکان کوچکترین کوتاهی و غفلت را از سازمان ها گرفته است. برای مقابله با این وضعیت سازمان های پویا و پیشرو تهدیدات را تبدیل به فرصت و فرصتها را تبدیل به موفقیت های کم نظیر می نمایند. از این رو مدیران بدون استفاده درست از منابع ارزشمند و استراتژیک سازمان ها ، از جمله عامل دانش و نیروی انسانی ، نمی توانند با چالشهای فرا روی سازمانها مقابله کنند. دانش در این نگرش بعنوان یک منبع ارزشمند در کنار منابعی که قبلا در اقتصاد مورد توجه بوده (کار زمین سرمایه) به عنوان یک دارایی محسوب می شود. و از این رو ارزش افزوده در اغلب سازمان ها علاوه بر شکل کالا ، به شکل دانش ارایه می شود. مدیریت دانش، ابزار شناخت و اهرمی برای دانش جمعی در سازمان است ، که موجب تسهیم دانش بین افراد و اثربخشی فرآیندها می باشد . مدیریت دانش به عنوان فرآیندی منسجم و دانش مدار برای تولید ، حفظ و بهره وری کلیه منابع سازمان می باشد. ادارک متفاوت از تجربه ها ، زمینه ها وشرایط محیطی موجب تعریف و تفسیر آنها از بهره وری به شیوه های مختلف شده است .در هر سازمان بهره وری به سبب حفظ مزیت رقابتی آنها ، از جمله ساز و کارهایی است که دایما باید مورد توجه و رصد مدیران سازمان می باشد. آنچه که در سازمان اساس بهره وری است انسانهای فرهیخته و دانش آفرین است که با درایت و توان تبدیل فکر به کالا و محصول و خدمت را دارند . اساس بهره وری در سازمان ، بهره وری در فکر و اندیشه است ، در کل برای اینکه به اندیشه بهره وری مجهز گردیم ،لازم است دانش آنرا در جامعه گسترش دهیم و در این میان به با تاکید بر جایگاه کلیدی R&D یا تحقیق و توسعه در فردای سازمان ها و کشورها در عرصه رقابت جهانی برنامه ریزی منسجم و مداوم و نظارت دقیق بر این بخش را تقویت نماییم.

Keywords:

مدیریت دانش , بهره وری , تحقیق و توسعه , سازمان , دانش