بهینه سازی پارامترها به منظور الکتروریسی داربست سه بعدی ژلاتین- پلیکاپرولاکتون- هیدروکسی آپاتیت
Publish place: 11th National Textile Engineering Conference
Publish Year: 1397
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 598
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
NTEC11_279
Index date: 17 August 2018
بهینه سازی پارامترها به منظور الکتروریسی داربست سه بعدی ژلاتین- پلیکاپرولاکتون- هیدروکسی آپاتیت abstract
با ظهور فناوری نانو، علاقه پژوهشگران در زمینه مطالعه خواص منحصر به فرد نانو الیاف افزایش یافته است. الکتروریسی به عنوان یک روش کارآمد برای تولید نانوالیاف پلیمری شناخته شده است. داربست های نانو لیفی تولید شده به این روش، شباهت بسیاری به ماتریس خارج سلولی بافت های بدن در مقایسه با روش های رایج دارد. در این پژوهش، داربست های لیفی با ترکیبی از پلیمر مصنوعی پلیکاپرولاکتون %15 و پلیمر طبیعی ژلاتین %15 در نسبت های (50:50)، (75:25) و (25:75 ) با استیک اسید%90 به عنوان حلال مشترک برای مخلوط، الکتروریسی شدهاست. همچنین به منظور تقویت استخوان سازی، داربست زیست تخریب پذیر حاصل با نسبت های مختلفی از هیدروکسی آپاتیت ترکیب شده است. ساختارهای پلیکاپرولاکتون/ ژلاتین و پلی-کاپرولاکتون / ژلاتین/ هیدروکسی آپاتیت با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مقایسه قرار گرفته است. با توجه به نتایج، میانگین قطر الیاف در محدوده 140-760 نانومتر بدون پودر هیدروکسی آپاتیت و در محدوده300-980 نانومتر با هیدروکسی آپاتیت به دست آمده است. همچنین از دستگاه اندازه گیری زاویه تماس به منظور بررسی خاصیت آب دوستی سطح الیاف استفاده شدهاست.
بهینه سازی پارامترها به منظور الکتروریسی داربست سه بعدی ژلاتین- پلیکاپرولاکتون- هیدروکسی آپاتیت Keywords:
بهینه سازی پارامترها به منظور الکتروریسی داربست سه بعدی ژلاتین- پلیکاپرولاکتون- هیدروکسی آپاتیت authors
ملیکا شراهی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
هژیر بهرامی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
ناهید همتی نژاد
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر