یادگیری خود راهبر از منظر هرمنوتیک روایی پل ریکور

یادگیری خود-راهبر به عنوان فصل انفکاک میان نظریه پداگوژی و آندراگوژی و از مفاهیم نوظهور در عرصه آموزش بزرگسالان است. اگرچه تا کنون فلسفه های متعددی برای آموزش بزرگسالان ذکر شده اند، اما در این مقاله ضرورت اتخاذ رویکردی وجودگرایانه با توجه به ظهور جامعه اطلاعاتی و زیستن در جهانی متغیر، تبیین شده است. نویسنده در این مقاله تلاش کرده است تا یادگیری خود-راهبر را، با ذکر پیشینه ای از حضور عناصر هستی شناسی بنیادین هایدگر در این مفهوم و سپس تحلیل تفصیلی تر آن از منظر هرمنوتیک روایی پل ریکور، بررسی کند.

Keywords:

یادگیری خود راهبر , آموزش بزرگسالان , پل ریکور , هرمنوتیک روایی , مارتین هایدگر