ارتباط خودکارآمدی و خلاقیت با کیفیت تدریس در معلمان زن مقطع متوسطه منطقه 5 شهر تهران

اهداف: خودکارآمدی و خلاقیت از مولفه های شخصیتی هستند که نقش مهمی در کارایی معلمان دارند از طرفی معلمان با آگاهی از کیفیت عملکرد خود قادر به اصلاح روش های آموزشی و افزایش کیفیت تدریس خود خواهند شد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط خودکارآمدی و خلاقیت با کیفیت تدریس در معلمان زن مقطع متوسطه منطقه 5 شهر تهران انجام گردید. روش تحقیق: پژوهش حاضر غیرآزمایشی از نوع همبستگی بود که در آن از بین جامعه آماری موردنظر در سال 95-94 که 600 نفر بودند، با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 260 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های خودکارآمدی معلمان شوارترز، پرسشنامه خلاقیت فردی تورنس و پرسشنامه کیفیت تدریس سراج بود. روایی ابزار توسط پانل خبرگان و پایایی آنها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ که برای پرسشنامه خلاقیت، خودکارآمدی و کیفیت تدریس به ترتیب 0/79 ، 0/82، 0/86 بود، تایید شد. دستاودهای پژوهش: با عنایت به نتایج بین خودکارآمدی و خلاقیت (r=0/21)، (sig=0/000). بین خودکارآمدی و کیفیت تدریس (r=0/51)، (sig=0/000). بین خلاقیت و کیفیت تدریس (r=0/12)، (sig=0/05) رابطه معناداری وجود داشت. همچنین میان خودکاآمدی و خلاقیت با کیفیت تدریس در معلمان زن مقطع متوسطه 5 شهر تهران با ضریب همبستگی 0/21 رابطه معنادار وجود داشت. در آزمون همبستگی سن با کیفیت تدریس در معلمان به طور مثبت همبسته بود (sig=0/000). کیفیت تدریس براساس تحصیلات متفاوت بود (sig=0/04). بین سابقه کار و کیفیت تدریس (r=0/20) رابطه معناداری وجود داشت (sig=0/000).

ارتباط خودکارآمدی و خلاقیت با کیفیت تدریس در معلمان زن مقطع متوسطه منطقه 5 شهر تهران Keywords:

خودکارآمدی , خلاقیت , کیفیت تدریس , معلمان مقطع متوسطه