اثربخشی استرس زدایی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش نشانه های اضطراب افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر abstract
اختلال اضطراب فراگیر یکی از شایع ترین اختلالات اضطرابی مشاهده شده در جمعیت عمومی و مراکز بالینی است که رنج و ناراحتی چشمگیری برای مبتلایان ایجاد کرده و ممکن است باعث افت عملکرد در زمینه های گوناگون زندگی فرد شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش استرس زدایی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش
نشانه های اضطراب بیماران دارای
اختلال اضطراب فراگیر بود. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی به شیوه ی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل تمام افراد دارای
اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز درمانی تهران در سال 1396 بود که از بین آنها، 30 نفر با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس به مدت 8 جلسه یک ساعتی قرار گرفتند. ابزارهایی که در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار گرفتند عبارتاند از: مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلال های محور I در IV-DSM ( فرست و همکاران، 1997 )، مقیاس
اختلال اضطراب فراگیر 7 سوالی ( اسپیتزر و همکاران، 2006 ) و مقیاس درجه بندی اضطراب همیلتون ( همیلتون، 1959 ). داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از اثربخشی آموزش استرس زدایی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش
نشانه های اضطراب افراد دارای
اختلال اضطراب فراگیر بود اما به لحاظ آماری این کاهش معنادار نبود ( 05 / 0> ,P؛ 097 / 0(1,26)= F ). استرس زدایی مبتنی بر ذهن آگاهی از طریق تجهیز بیماران به مهارت ها و استراتژی های مقابله ای، فرایندهای مقابله کردن شناختی مانند ارزیابی مجدد مثبت و تقویت مهارت های تنظیم هیجان مانند تحمل هیجان و تحمل پریشانی، نقش مهمی در کاهش
نشانه های اضطراب بیماران مبتلا به
اختلال اضطراب فراگیر ایفا می کند و می تواند به عنوان یکی از درمان های کمکی، حمایتی و توانبخشی در کنار درمان های دارویی مورد استفاده قرار گیرد.