رابطه هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی، خود پنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان زرندیه می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه مدارس شهرستان زرندیه در سال تحصیلی 97 - 1396 است. این جامعه شامل 6675 نفر است که 358 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. روش گرداوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی شاته ( 1998)، پرسشنامه خودپنداره راجرز ( 1961 ) و پرسشنامه عزت نفس پوپ ( 1989 ) استفاده شده است. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی-میانگین و انحراف معیار )، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معناداری را بین هوش هیجانی، خود پنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه نشان داد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تی بیانگر ان بود که رابطه بین دانش آموزان دختر و پسر در میزان هوش هیجانی و خودپنداره تفاوت وجود ندارد اما در عزت نفس تفاوت وجود دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , خودپنداره , عزت نفس , پیشرفت تحصیلی , دوره دوم متوسطه