اثربخشی آموزش حل مسیله گروهی بر مهارت های اجتماعی و تاب آوری در دختران پیش دانشگاهی

پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثربخشی آموزش حل مسیله گروهی بر مهارت های اجتماعی و تاب آوری در دختران پیش دانشگاهی شهر تهران است. روش پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع پژوهش شبه آزمایشی است. جامعه آماری مشتمل بر دختران پیش دانشگاهی شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای تعداد 30 دانش آموز ( 15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش ) انتخاب گردیدند. یافته ها حاکی از تاثیر آموزش موردنظر بر روی گروه کنترل بود سطح معناداری بیشتر از (5%) بعد از تعدیل نمره های پیش آزمون، تفاوت معناداری بین دو گروهآزمایش و گواه در میانیگن نمرات بدست آمد (0/271= مجذور اتای جزیی، 0/005= سطح معناداری، F=6/355). بنابراین بین تاثیر آموزش حل مسیله گروهی بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی در دو گروه کنترل و آموزش تفاوت معنی داری وجود دارد و در نتیجه فرضیه ی اول پذیرفته شد. تاثیر آموزش حل مسیله گروهی بر تاب آوری دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی به عنوان فرضیه دو مطرح گردید. پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر معنی دار عامل بین آزمودنی های (0/260= مجذور اتای جزیی، 0/006=سطح معناداری، F=6/197) گروه به دست آمد. همچنین نمرات میانگین تعدیل شده در دو گروه نیز بسیار دور از هم بودند و اختلاف معناداری باهم داشتند؛ بنابراین بین تاثیر آموزش حل مسیله گروهی بر تاب آوری دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی در دو گروه کنترل و آموزش تفاوت معنی داری وجود دارد و درنتیجه فرضیه ی دو پذیرفته شد. به بیان دیگر، آموزش حل مسیله گروهی بر مهارت اجتماعی و تاب آوری دانش آموزان تاثیر داشته است.

اثربخشی آموزش حل مسیله گروهی بر مهارت های اجتماعی و تاب آوری در دختران پیش دانشگاهی Keywords:

حل مسیله گروهی , مهارت های اجتماعی , تاب آوری , دانش آموزان