بررسی تطبیقی تزیینات مساجد امام و چهارباغ اصفهان در دوره صفوی

مساجد از مهم ترین بناهای تاریخی ایران در دوره صفوی محسوب میشوند ، و اصفهان خواستگاه اوج معماری این دوران است. با ورود اسلام به ایران ، مساجد باعث آمیختن دین با دانش افروزی شدند. با افزایش اهمیت مسجد در دوره صفویه زیباسازی و تزیینات این بنا ها مورد توجه قرار گرفت . معماری اسلامی بر پایه هندسه ریاضیات و هنر شکل کرفته است. از این رو در تزیینات مساجد عناصر کلی تزیینات شامل کاشی کاری ، گره چینی ، مقرنس کاری و کتیبه نویسی است. پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی- توصیفی به نگارش در آمده و و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای- میدانی بوده. این پژوهش در جهت معرفی بخشی از هنر ایرانی و اسلامی به جامعه هنر و معماری ایران صورت گرفته تا لزوم تکرار تزییناتی از این قبیل در بناهای آینده احساس شود ، تا معماری ایرانی اسلامی هرچه غنی تر شده و به سبک و مشخصه اصیل خود دست یابد .

Keywords:

تزیینات مساجد , دوره صفوی , مسجد امام , مسجد چهارباغ